แต่งชานแบคแล้วมันไหลลื่นมาก อาจจะไม่ได้อารมณ์กันสักเท่าไหร่ก็ขออภัย TT อ่านเสร็จกลับไปเม้นให้เราหน่อยน๊า >< NC ตอนหน้าจะมาเร็วๆนี้ กรี๊ด!!!!! ***
แบคฮยอนส่งเสียงประท้วงเมื่อรู้สึกได้ว่าตนเองกำลังจะขาดอากาศหายใจในเร็วๆนี้ ชานยอลชะงักงันเมื่อรู้สึกได้ถึงน้ำสีใสตรงพวกแก้มใสซึ่งไหลรินออกมาจากดวงตาเรียว แบคฮยอนกำลังกลั้นเสียงสะอื้นเพราะเขาไม่ต้องการอ่อนแอให้ชานยอลเห็นอีกแล้ว ชานยอลผละออกมาริมฝีปากของแบคฮยอน "ร้องไห้ทำไมล่ะ ได้กันมาตั้งหลายรอบ อย่ามาตีหน้าทำเป็นว่าตัวเองบริสุทธิ์นักเลย" "ก็เพราะคุณไม่ใช่รึไง ฮึก... คุณเป็นคนที่ย่ำยีความบริสุทธิ์ของผม ฮือ... " "ตอนนี้ฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าครั้งแรกของนายมันเป็นของฉันรึเปล่า" "ฮืก... " "เพราะดูจากท่าทีร่านๆของนายแล้วก็คงได้มาหลายคนแล้วสินะ" "ใช่ ผมมันร่าน! ผมได้มากี่คนแล้วผมไม่เคยนับหรอก แต่ที่แน่ๆลำดับของคุณคงไม่ต่ำว่าสิบหรอก! " "หึ! ยอมรับแล้วสินะ ว่าสันดานจริงๆของนายมันเป็นยังไง" "ใช่! คุณมันโง่ โง่มากที่ดูไม่ออกว่าผมมันร่าน! " "ถ้าร่านนักก็เอากับกูอีกสักรอบมึงคงไม่เป็นไรมากหรอก! "
พอแล้ว... ไม่เอา.. ฮึก" "อาา... พี่ยังอาบไม่สะอาดเลย" แขนแกร่งกำชับร่างบางให้ยืดตรงดังเดิม ไล้เลียไหล่บางสั่นระริก "ฮึก.. อ่ะ! ไม่เอาตรงนั้น! อ๊า! " มือหยาบล้วงลงกอบกุมแกนกาย บีบขย้ำมันแล้วชักเข้าออกจนร่างบางเริ่มมีปฏิกิริยา "อ๊ะ.... อื้อ!... อ๊าา" ร่างน้อยกระตุกเป็นพักๆ ขาวขาวสั่นจนแทบลงไปกองกับพื้นถ้าไม่มีวงแขนหนารวบเอวไว้ ร่างน้อยกระตุกตัวโยนเมื่อไกลถึงอารมณ์หมายแต่พี่ชายตัวสูงกลับกดปลายนิ้วแข็งบนความเป็นชายตื่นตัวของเค้า ไม่ไหวแล้วมันอึดอัดจนแทบยืนไม่ไหว พรึ่บ! ร่างทั้งร่างล่วงลงกองกับพื้น แบคฮยอนหอบถี่เพราะแรงอารมณ์ที่ไม่รู้จะจัดการกับมันยังไง "เฮือก!! " กายเล็กถูกจับพลิกดันพิงกำแพง ให้หันหน้าเข้าหาพี่ชายตัวสูงที่ตอนนี้ดูน่ากลัวเหลือเกิน "ฮือ.. พี่ฮะ... ผมกลัว ไม่เอา.. " "เด็กน้อยของพี่...... พี่สัญญาจะทำเบาๆ... " เสียงกระซิบข้างหูกับลิ้นแฉะที่สอดเข้ามาทำเอาขนลุกไปทั้งร่าง มือเล็กจิกลงบนเสื้อเปียกแฉะของพี่ชาย พยายามเบือนหน้าหนีจากสัมผัสที่ไม่เคยรับที่ไหนมาก่อน "อ๊าาา! " แบคฮยอนไม่รู้เลยว่าขาถูกจับถ่างออกกว้างขนาดนี้เมื่อไหร่... เมื่อไหร่ที่นิ้วแข็งถูสบู่เหนียวลงบนช่องทางปิดสนิท ช่างเป็นช่องทางที่อ่อนไหวเหลือเกินแค่สัมผัสเบาๆก็ขมิบตอดถี่ซะแล้ว "ฮื้อ.. อ๊า อ๊ะ" ตาเรียวหลับแน่นเบี่ยงหน้าหันข้างกระตุกเกร็ง ตอนนี้ร่างขาวเนียนกลายเป็นสีแดงอมชมพูทั้งตัว นิ้วหยาบโลนถูขยี้ปากทางสีสวยที่เริ่มขมิบระรัว "ฮร๊า อย่า.. พี่ชาน- ฮ๊า! "
ผมร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกได้ว่าอะไรสักอย่างถูกยัดเข้ามาในช่องทางด้านหลัง.. ผมรู้สึกได้ถึงของเหลวที่ไหลออกมาจากร่างกาย กลิ่นความเลือดคละคลุ้งไปทั่งทั้งห้อง ความเจ็บปวดทวีคูณมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม เทาจับผมพลิกตัวอีกครั้ง ทั้งๆที่คัตเตอร์ยังคงเสียบคาอยู่ที่เดิม ชานยอลหยดน้ำตาเทียนลงบนช่องทางรักที่ละหยด.. ทีละหยด.. ความทรมาณทั้งทางกายและทางใจเข้ารุมทำร้ายผมหนักกว่าเดิม สติที่มีพร่าเลือนลงไปเรื่อยๆ ก่อนจะจมดิ่งลงสู่ความมืด …. ในที่สุด …. - END - อย่าลืมกลับไปเม้นด้วยน้าา คอมเม้นคือกำลังใจนะครับ; w;