สาร ประเภท จรรโลง ใจ
การพูดเพื่อจรรโลงใจเป็นการพูดชื่นชม ให้เห็นคุณงามความดี ให้ความสนุกสนานเบิกบานใจ มีจุดมุ่งหมาย เพื่อให้ผู้ฟังรู้สึกสบายใจ เพลิดเพลิน ได้สาระ
- ภาษาไทยพื้นฐาน: หน่วยที่ ๓ การรับสารในชีวิตประจำวัน
- สารประเภทจรรโลงใจ
- สารประเภทจรรโลงใจ คือ
- เรื่องเล่าจรรโลงใจในสวนลับ สยามรัฐ
- หน่วยที่ 2 การวิเคราะห์และประเมินค่าสารจากการฟังและการดู – การสร้างสื่อบทเรียนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
- สารจรรโลงใจ
ภาษาไทยพื้นฐาน: หน่วยที่ ๓ การรับสารในชีวิตประจำวัน
๖ ประโยชน์ของการดู การดูเป็นการแสวงหาความรู้ ความบันเทิง และการพักผ่อนหย่อนใจ ก่อให้เกิดประโยชน์ ๓. ๕ การรับสารด้วยการอ่านอย่างมีประสิทธิภาพ ความหมายของการอ่าน การอ่าน คือ ทักษะในการรับสารที่ผู้รับสารจะต้องมีสมาธิในการรับสารโดยใช้สายตากวาดไปตามตัวอักษร เพื่อทำความเข้าใจกับเรื่องราวราวต่าง ๆ ที่ผู้เขียนสื่อสารมา ทั้งนี้ผู้อ่านต้องใช้ประสบการณ์และสติปัญญา เพื่อประเมินค่าสิ่งที่อ่านด้วยว่ามีคุณค่าเพียงใดแล้วนำความรู้ความคิดไปใช้ประโยชน์ ๓. ๕. ๒ ความสำคัญของการอ่าน การอ่านมีความสำคัญต่อชีวิตมนุษย์ตั้งแต่เกิดจนโต การอ่านเป็นทักษะสำคัญอย่างยิ่งในยุคปัจจุบันที่ถือเป็นยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร การอ่านจึงมีบทบาทสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะทำให้รู้ข่าวสารข้อมูลต่าง ๆ ทั่วโลก ผู้อ่านจะสามารถรู้เรื่องราวต่างๆ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อการนไปใช้ในชีวิตประจำวันและในงานอาชีพ นอกจากนี้การอ่านยังสามารถทำให้ผู้อ่านได้พัฒนาตนเองทำให้เป็นคนทันสมัย ๓. ๓ จุดมุ่งหมายของการอ่าน ๑) การอ่านเพื่อการศึกษาค้นคว้า ๒) การอ่านเพื่อความบันเทิง ๓) การอ่านเพื่อความคิดหรือเพื่อสนองความต้องการอื่น ๆ ๓. ๔ คุณสมบัติของนักอ่านที่ดี ๑. มีนิสัยใฝ่หาความรู้ รักการอ่าน ๒.
สารประเภทจรรโลงใจ
- เปรียบเทียบ11.11 ไมโครโฟน Abs ทรงสามเหลี่ยม สีขาว ขนาด 39 มม. | Thai garnish
- การพูดเพื่อจรรโลงใจ | Thaispeech
- ภาษาไทยพื้นฐาน: หน่วยที่ ๓ การรับสารในชีวิตประจำวัน
สารประเภทจรรโลงใจ คือ
ความหมายของการฟังและการดู การฟัง หมายถึง กระบวนการรับสารโดยผ่านสื่อ คือ เสียง ผู้รับสารได้ยินเสียงนั้นแล้วเกิดการรับรู้ ตีความจนกระทั่งเข้าใจสาร แล้วเกิดปฏิกิริยาตอบสนอง การดู หมายถึง กระบวนการรับสารโดยผ่านสื่อ คือ ภาพหรือตัวอักษร ผู้รับสารเกิดการรับรู้ ตีความจนกระทั่งเข้าใจสาร แล้วเกิดปฏิกิริยาตอบสนอง ความสำคัญของการฟังและการดู การฟังและการดู เป็นกระบวนการรับสารที่มีประโยชน์ต่อตนเองและสังคมเป็นอย่างมากในชีวิตประจำวันมนุษย์ฟังและดูสิ่งต่าง ๆ มากมาย ความสำคัญของการฟังและการดูมีหลายประการ ดังนี้ 1. ให้ความรู้และเพิ่มความคิด มนุษย์เริ่มฟังและดูตั้งแต่วัยเด็ก ซึ่งเป็นการเรียนรู้สิ่งต่างๆ จากระดับที่ง่ายจนกระทั่งพัฒนาสู่ระดับที่ยาก การฟังและการดูเป็นวิธีการหาความรู้อย่างหนึ่ง อาจเป็นการแลกเปลี่ยนทัศนคติเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันทำให้รับความรู้และเพิ่มความคิด 2. เพลิดเพลินจิตและสร้างความจรรโลงใจ การรับสารบางประเภทจะทำให้เกิดความเพลิดเพลินใจและสร้างความจรรโลงใจ บางครั้งหากเหนื่อยล้าจากการเรียนหรือการทำงานมาทั้งวัน การฟังเพลงที่ไพเราะสักเพลงหรือดูภาพยนตร์ที่สนุกสนานสักเรื่อง จะทำให้รู้สึกผ่อนคลายเป็นวิธีการพักผ่อนประเภทหนึ่ง นอกจากนี้เนื้อหาสาระของเรื่องยังให้แง่คิดบางประการ ซึ่งอาจเป็นการกระตุ้นความรู้สึกของผู้รับสารได้อีกทางหนึ่ง 3.
เรื่องเล่าจรรโลงใจในสวนลับ สยามรัฐ
หน่วยที่ 2 การวิเคราะห์และประเมินค่าสารจากการฟังและการดู – การสร้างสื่อบทเรียนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
สารจรรโลงใจ
๓. ๑ ความหมายของการฟัง การฟัง คือ ทักษะในการรับสารที่เป็นกระบวนการโดยอาจผ่านสื่อทางเสียง ผู้รับสารจะต้องมีสมาธิในการรับสารใช้ความคิดเพื่อความเข้าใจความหมายใช้ประสบการณ์และสติปัญญา เพื่อประเมินค่าความหมายที่ได้รับว่ามีคุณค่าเพียงใด แล้วนำความรู้ความคิดไปใช้ประโยชน์ ๓. ๒ ความสำคัญของการฟัง การฟัง จัดเป็นการสื่อสารที่ส่งเสริมให้การรับสารมีผลสัมฤทธิ์มากขึ้น ทักษะการรับสารด้านการฟังและดูนั้นสามารถช่วยให้มนุษย์เกิดการเรียนรู้ที่พัฒนาก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อย ๆ การฟังจึงมีความสำคัญ ดังนี้ ๑) การฟังทำให้เป็นผู้มีความรู้ ๒) การฟังทำให้เกิดความบันเทิง ๓) การฟังช่วยให้เกิดความคิดที่ดี ๓. ๓ วัตถุประสงค์ในการฟัง ในการที่จะฝึกนิสัยการฟังที่ดีนั้นย่อมขึ้นอยู่กับจุดมุ่งหมายของการฟัง และการปรับปรุงทักษะในการฟังของตนให้เข้ากับการฟังแต่ละประเภท โดยทั่ว ๆ ไปแล้ว การฟังมีวัตถุประสงค์ 3ประการ คือ ๑) ฟังเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน ๒) ฟังเพื่อให้เกิดความรู้ ๓) ฟังเพื่อคิด ๓. ๔ กระบวนการในการฟัง การฟังเป็นกระบวนการรับรู้สารโดยมีขั้นตอนดังนี้ ๑) ขั้นตอนการได้ยินเสียง ๒) ขั้นรับรู้หรือการพุ่งความสนใจ ๓) ขั้นการเข้าใจ ๔) ขั้นพิจารณาหรือขั้นการตีความ ๕) ขั้นการนไปใช้หรือขั้นการตอบสนอง ๓.
